Hversu oft höfum við körfuknattleiksfólk ekki fagnað því í íslensku vetrarveðri að geta leikið okkar kappleiki í upphituðu íþróttahúsi? Hversu oft höfum við ekki með samsvarandi hætti litið samúðaraugum til t.d. knattspyrnunnar sem - vegna ytri veður- og gróðurskilyrða - getur ekki hafið keppni undir eðlilegum kringumstæðum fyrr en seint á vorin (burtséð frá nýtilkomnum knattspyrnuhöllum) eða leika bikarúrslitaleik í slagviðri við frostmark seint að hausti?

Sjá allan pistilinn í Lesningunni hér til hægri.