Í síðustu pistlum hef ég gert ýmis viðskiptatengd sjónarmið innan íþrótta að umfjöllunarefni, þ.m.t. um ofurlaun og hagnaðarsjónarmið tiltekinna eininga íþróttasamfélagsins, og lýst áhyggjum mínum af því að jafnvægi grasrótar- og uppbyggingarstarfs við afreksstarf kunni að vera ógnað.

Stundum heyrast raddir á þá lund að “reka beri íþróttahreyfinguna á Íslandi eins og hvert annað fyrirtæki” og vinna þurfi að “markaðssetningu” o.s.frv. Þetta eru í sjálfu sér góð og gild sjónarmið, og eflaust vel meint – en þó má aldrei gleymast að íþróttahreyfingin lýtur í eðli sínu ekki öllum sömu lögmálum og fyrirtæki á viðskiptamarkaði sem þessi samlíking vísar til.

Sjá allan pistilinn í Lesningunni hér til hliðar.