Í síðasta pistli fjallaði ég lauslega um efnisinnihald og aðdraganda að gerð reglugerðar um aganefnd KKÍ. Við setningu þeirrar reglugerðar árið 1993 var gert ráð fyrir því að leikmaður færi sjálfkrafa í bann í einn leik ef honum yrði vísað af leikvelli. Var þar höfðað til mikilvægis skilvirkni mótahaldsins, og að leikmanni væri þegar í stað ljós refsing við brottvísun.

Rétt er að geta þess að á þeim tíma dæmdu dómarar eftir þeim reglum að tvær “tæknivillur” þýddu sjálfkrafa brottvísun leikmanns af velli, en “tæknivillur” á þeim tíma gátu verið dæmdar fyrir það eitt að t.d. hanga í körfuhringnum (eftir troðslu), að blaka bolta frá eftir skoraða körfu, fyrir ósæmileg ummæli o.s.frv. (ég vona að einhverjir mér fróðari um dómgæslu leiðrétti mig ef rangt er með farið).

Allur pistillinn.